با افزایش آمار اعتیاد در جامعه و تأثیرات مخرب آن بر فرد و خانواده، فرآیند درمان تنها قدم اول است. اما پذیرش مجدد افرادی که به اعتیاد غلبه کرده‌اند، در خانواده و جامعه، نقشی حیاتی در بازیابی آن‌ها ایفا می‌کند
آسیب‌های اجتماعی ناشی از اعتیاد نه تنها بر فرد معتاد بلکه بر تمام اقشار جامعه تأثیر می‌گذارد. در کنار تلاش‌های درمانی و مشاوره‌ای، یکی از چالش‌های بزرگ پس از درمان، موضوع پذیرش این افراد در خانواده و جامعه است. بسیاری از معتادان درمان‌شده با ترس و استرس از قضاوت و طرد شدن از طرف اطرافیان، به زندگی جدیدشان قدم می‌گذارند. این طرد شدن می‌تواند نه تنها بر روحیه فردی آن‌ها تأثیر بگذارد، بلکه به تکرار رفتارهای اعتیادی و بازگشت به شرایط قبلی منجر شود.
تجربیات نشان داده‌اند که پذیرش و حمایت خانواده‌ها از اعضای معتاد خود، به عنوان یکی از ارکان مهم در بهبودی آن‌ها عمل می‌کند. خانواده‌ها باید با ایجاد فضای امن و بدون قضاوت، به بیمار پس از درمان فرصت دهند تا به تدریج دوباره به جامعه برگردد. این امر نه تنها با آموزش خانواده‌ها در مورد اعتیاد و عوارض آن، بلکه با درک عمیق از احساسات و نیازهای فرد معتاد امکان‌پذیر است.
خوشبختانه، دولت نیز در این زمینه دست به اقداماتی زده است. برنامه‌های حمایتی و توانمندسازی برای معتادان بهبود یافته و خانواده‌هایشان، به آن‌ها کمک می‌کند تا دوباره به زندگی عادی خود بازگردند. این حمایت‌ها شامل ارائه مشاوره‌های روانی، فراهم کردن فرصت‌های شغلی و برگزاری کارگاه‌های آموزشی است که می‌تواند به تخفیف استرس‌ها و مشکلات اجتماعی این افراد کمک کند.
از طرف دیگر، جامعه نیز باید مسئولیت‌های بیشتری را به عهده گیرد. برگزاری کارگاه‌های آموزشی و کمپین‌های آگاهی‌بخشی درباره اعتیاد، به درک بهتر جامعه نسبت به این مشکل کمک می‌کند. رسانه‌ها می‌توانند نقش مؤثری در تغییر نگرش عمومی ایفا کنند و با به تصویر کشیدن داستان‌های موفقیت افرادی که بهبودیافته‌اند، حس همدلی و پذیرش را در اجتماع گسترش دهند.
باید توجه داشته باشیم که هر فردی که بیماری اعتیاد را پشت سر گذاشته، نیاز به زمان، حمایت و فرصت برای بازگشت به جامعه دارد. تهیه برنامه‌های حمایتی، شغلی و اجتماعی برای این افراد می‌تواند به کاهش استرس‌های ناشی از بازگشت به جامعه و تسهیل فرایند ادغام آن‌ها کمک کند
انتهای پیام/