هرمزگان من- ✍اسماعیل زارعی
استاندار محترم هرمزگان، جناب آقای دکترمحمد آشوری تازیانی؛
حادثه تلخ انفجار اردیبهشت‌ماه، بار دیگر اهمیت حضور مدیران بومی در ساختارهای حساس این استان را برجسته کرد. هرمزگان تنها یک مسیر تجاری نیست؛ بلکه مرز امنیت ملی است و اداره آن نیازمند درک میدانی و بومی‌گرایی حرفه‌ای است.
حادثه مهیب اردیبهشت‌ماه بار دیگر نشان داد که اداره بنادر هرمزگان صرفاً یک مسئولیت اقتصادی نیست، بلکه در هم‌تنیدگی پیچیده‌ای از مدیریت بحران، امنیت ملی و تعامل اجتماعی قرار دارد. در این میان، مطالبه برای انتصاب مدیر بومی، دیگر یک خواسته محلی نیست؛ بلکه تبدیل به یک ضرورت راهبردی شده است.
استان هرمزگان در سال‌های اخیر به مرکز ثقل تجارت دریایی ایران بدل شده است. این استان با دارا بودن بیش از ۷۰ درصد ترانزیت دریایی کشور و قرارگیری بنادری همچون شهید رجایی، شهید باهنر، لنگه و جاسک و اخیرا بندر سیریک این استان نقشی کلیدی در زنجیره تأمین ملی دارد.
در کنار این نقش اقتصادی، هرمزگان به‌دلیل موقعیت ژئوپلیتیکی و هم‌مرزی با آب‌های آزاد، عملاً به لجمن دفاعی جمهوری اسلامی ایران در جنوب کشور تبدیل شده است. اما حادثه تلخ انفجار اردیبهشت‌ماه که منجر به تلفات انسانی، خسارات چند هزار میلیارد تومانی، و نگرانی‌های امنیتی و زیست‌محیطی شد، ضعف‌ها و شکاف‌های جدی مدیریتی را نمایان کرد.
یکی از مهم‌ترین راه‌حل‌ها برای پیشگیری از تکرار چنین فجایعی، انتصاب مدیری بومی و آگاه به بافت اجتماعی، جغرافیایی و امنیتی استان است؛ مدیری که نه‌فقط از نظر تخصصی، بلکه به‌لحاظ فرهنگی و منطقه‌ای، با هرمزگان و حساسیت‌های آن زندگی کرده و آن را درک کرده باشد.
در حال حاضر، ده‌ها نیروی بومی متخصص در ساختار سازمان بنادر و دریانوردی، گمرکات، نهادهای نظامی و تجاری مشغول به فعالیت هستند که سوابق برجسته و کارنامه‌های عملیاتی موفقی دارند. با این حال، همواره انتصابات کلان با نادیده گرفتن این ظرفیت‌ها صورت گرفته و به واگذاری مسئولیت‌های حساس به نیروهای غیربومی انجامیده است؛ مسئله‌ای که در بحران‌ها، به ضعف در تصمیم‌گیری سریع، ناهماهنگی با نهادهای محلی، و حتی بی‌اعتمادی اجتماعی منجر می‌شود.
بر اساس مطالعات منتشرشده در مرکز پژوهش‌های مجلس، نقش مدیران بومی در افزایش بهره‌وری دستگاه‌های اجرایی در استان‌های مرزی تا ۳۷ درصد بیشتر از مدیران غیربومی بوده است. در کنار آن، بررسی پرونده‌های مدیریت بحران در مناطق بندری کشور نیز نشان می‌دهد که واکنش نیروهای بومی در مواجهه با رویدادهای اضطراری، به‌طور متوسط ۲۵ درصد سریع‌تر و دقیق‌تر بوده است.
از این‌رو، اکنون که موضوع انتصاب مدیریت جدید برای بنادر هرمزگان در دستور کار قرار دارد، بی‌توجهی به این مطالبه عمومی می‌تواند هزینه‌های امنیتی، اقتصادی و حتی اجتماعی سنگینی به‌همراه داشته باشد.
هرمزگان امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند مدیرانی است که «از دل مردم» برخاسته‌اند، «با استان» زیسته‌اند و «برای این سرزمین» دل‌سوزی دارند. مدیریت بنادر هرمزگان، دیگر محل آزمون‌وخطا نیست.
انتهای پیام/