هرمزگان با جزایرمتعدد، بازارهای پرجنب‌وجوش، کوچه‌های قدیمی و مردمانی خونگرم، امروزنمادی است از این‌که وفاق ملی، چیزی جزهمدلی واتحاد دل‌ها نیست. مردان و زنان ترک، بلوچ، کرد و فارس، شیعه و سنی، همه درکنارهم زندگی می‌کنند. دست دردست هم، با احترام و مهربانی و این ترکیب رنگارنگ انسانی بهترین نشانه ازوفاق ملی است. هرموج خلیج‌فارس که به ساحل می‌خورد،هرنسیمی که می‌وزد وهرلبخندی که رد و بدل می‌شود،پیام می‌دهد:«ما یکی هستیم و با هم قوی‌تر».
یکی شدن دل‌ها
دربندرصیادی بندرعباس به سراغ ناخداحاج «کمال» می‌روم که کنارلنج صیادی‌اش ایستاده است.نگاهش به خلیج‌فارس دوخته شده،درمورد وفاق‌ملی می‌گوید:«دخترم، وقتی موج‌های خلیج‌فارس خشمگین می‌شوند، اگرما کنارهم نباشیم، هیچ قایقی سر پا نمی‌ماند. مردمان هرمزگان همیشه یاد گرفته‌اند دل‌ها باید یکی باشد».حاج کمال آخرین جمله‌اش را با لبخند برزبان جاری می کند:«وفاق ملی مثل خلیج فارس است؛ گاهی آرام و گاهی طوفانی، اما همیشه بازمی‌گردد و همه چیز را به ساحل می‌رساند. وقتی دل‌ها یکی شد، هیچ موجی نمی‌تواند ما را ازهم جدا کند.رمزموفقیت نظام ما ودولت، همین همدلی ووفاق ملی زیرپرچم جمهوری اسلامی است».
وفاق شعارنیست
سمیه، دانشجوی علوم ارتباطات دانشگاه آزاد بندرعباس، معتقداست:«وفاق ملی فقط شعارنیست. وقتی اردیبهشت ماه، انفجاربندرشهید رجایی رخ داد، همه‌ی ایران، دست یاری به هم دادند.حتی کسانی که هیچ ارتباطی با همدیگر نداشتند وهمدیگررا ندیده بودند، کنارهم ایستادند و خلیج‌فارس شاهد همدلی‌شان بود».اوبا اشاره به همبستگی و وفاق ملی درجنگ ۱۲روزه می‌گوید:« فضای همدلی،وفاق، هم‌افزایی و وحدتی که دراین جنگ ایجاد شد، سرمایه اجتماعی گرانبهایی است که باید حفظ شود».
وفاق مثال‌زدنی هرمزگانی‌ها
درمحله قدیمی «سورو»شهربندرعباس، وفاق را از ناخدا «احمد» چنین شنیدم:«هرداستان دریانوردان قدیم، روایت همدلی واتحاد و وفاق است. وقتی در دریاها ازشرق دور،هند وآفریقا تا خلیج‌فارس گرفتارطوفان می‌شدیم، فقط به همدیگرتکیه می‌کردیم،پشت همدیگر راخالی نمی کردیم،سختی ها را همگی به جان می خریدیم تا ازآن موج های سهمگین به سلامت گذر می کردیم».او ادامه می دهد:« به باورمن،مردم استان هرمزگان دروفاق و همدلی زبانزد خاص وعام هستند.خونگرمی و نجابت مردم استان درسایه همدلی و وفاق، رمزایستادگی درمقابل اشغالگران پرتغالی و استمعارگران بوده است».در بازاربندرعباس، کربلایی «حسین»، کاسب۷۰ساله ازوفاق وهمدلی می‌گوید:«گاهی زندگی سخت است، ولی همین‌جا که همه کنارهم هستند، دل آدم آرام می‌شود.بازار محل وفاق و همدلی است.مردم استان بارها درحوادث مختلف این همدلی را نشان داده اند.او بااشاره به آتش سوزی های اخیر دربازار بندرعباس،معتقداست:«بازاریان دراین حوادث، معنی وفاق و همدلی را به خوبی نشان دادند واگراین همدلی ووفاق نبود شاهد خسارت بیشتری به کسبه بودیم».
وفاق جاری درزندگی
این وفاق وهمدلی محصول تاریخ و فرهنگ این سرزمین است. جایی که فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلف ازغرب تا شرق هرمزگان ازشمال تا جنوب این استان پهناورکنارهم زیسته‌اند.درجزایرخلیج فارس، شب‌ها خانواده‌ها کنارهم جمع می‌شوند، قصه‌های قدیمی را بازگو می‌کنند و در دل تاریکی، نور وفاق ملی را روشن نگه می‌دارند.
وفاق ملی درهرمزگان تنها دربحران ها دیده نمی‌شود؛ بلکه درزندگی روزمره هم جاری است. درجشن‌های محلی، مراسم فرهنگی، مسابقات ورزشی و بازارهای شلوغ، مردم به گونه‌ای با هم ارتباط برقرار می‌کنند که گویی همه یک خانواده‌اند. آنها با هم می‌خندند، با هم درد می‌کشند و با هم شادی می‌کنند وخلیج فارس همیشه شاهد این همدلی است.
و اینجا، درگرما و شرجی هرمزگان، خلیج‌فارس نه تنها یک دریا بلکه یک شاهد زنده وجاری است. شاهدی که روز به روز، وفاق ملی را در دل مردم این سرزمین می‌بیند و درهرموج، هر طوفان وهرلبخند، آن را بازتاب می‌دهد.
فرشته قاسمی
انتهای پیام/