رپر ها نان نوشته ها، طرز فکر و خط فکری خود را می خورند

علاقه فراوان هرمزگانی ها به موسیقی زبانزد است، می توان گفت که بیشتر آنها به موسیقی و نوازندگی علاقه دارند که این شور و شوق سبب دنبال کردن علاقه‌شان می‌شود و در این عرصه دست به کارهای مختلف می‌زنند.

محمود کُما یکی از خوانندگان رپ در هرمزگان است که با وجود سختی های این عرصه، با شوق و استعداد ذاتی که دارد در حال رشد و پیشرفت در کار خود است.

وی متولد زمستان ۱۳۶۷ و فرزند پنجم از یک خانواده ۸نفره است. بزرگ شده محله کمربندی دوراهی ایسینی و متاهل است و در حال گذراندن تحصیلات خود در مقطع ارشد رشته مدیریت مالی است.

محمود کما در گفت و گو با خبرنگار هرمزگان من درخصوص لقب خود اظهار کرد: کما در واقع اسم دنیای فکری من بوده، جایی خارج از این جهان بین مرگ و زندگی، جایی که می‌توانم بی مرز و بدون محدودیت افکارم را (خارج از قالب زندگی روزانه ام) به پرواز در بیاورم. ابتدای کار یک اسم خارجی برای خود انتخاب کرده بودم اما قبل از شروع ضبط کارها آن را تغییر دادم.

وی ادامه داد: من نیز مانند اکثر مردم به موسیقی علاقه داشتم و همچنان این علاقه حفظ شده است، به واسطه برادر بزرگترم و دور از چشم پدر، آهنگ گوش میدادم؛ چون پدر من به شدت روحیه مذهبی داشت و با این موضوع مخالفت می‌کرد.

این خواننده رپ هرمزگان با اشاره به علاقه فراوان خود به موسیقی گفت: علاقه من سبب شده بود خیلی زود آهنگ ها را به خاطر بسپارم و مدام با خود تکرار کنم، در دوران ابتدایی عضو گروه سرود بودم و چون ذاتا ریتم آهنگ را می‌شناختم توانستم در این کار موفق شوم و در آن سال ها مقام اول گروه سرود استان را بدست آوردم. اما به دلیل مخالفت های پدرم هیچوقت نتوانستم موسیقی را دنبال کنم و سواد موسیقی و شناخت علمی خود را آنگونه که باید بالا ببرم و همین موضوع سبب شده بود که نتوانم پاپ را به طور جدی دنبال کنم.

وی با تاکید بر اینکه همیشه خوانندگی را دوست داشتم افزود: خواندن را دوست داشتم اما آهنگ های شش و هشت را دوست نداشتم و بیشتر آهنگ‌های خارجی، با ریتم تکنو میپسندیدم.

محمود کما ادامه داد: در آن سال هایی که کمی بزرگتر شده بودم، به تازگی کامپیوترهای خانگی باب شده بود و ما نیز به یکی از آن سیستم ها دسترسی داشتیم. به واسطه کنجکاوی و علاقه، برنامه ضبط و ادیت صدا را یافتم و با خلاقیت خود ‌و دوستان، آهنگ بی کلام ترانه “آهای خوشگل عاشق فریدون” که آن زمان رواج یافته بود را خواندیم که در پی آن بقیه ما را مورد تمسخر قرار دادند و آنجا بود که فهمیدم پاپ به کار من نمی‌آید.

وی تصریح کرد: در سال ۱۳۸۵ که سال آخر دبیرستانم بود؛ یک سی دی رپ فارسی به دستم رسید، تا قبل از آن حتی به رپ خارجی نیز علاقه ای نداشتم، زمانیکه محتوای سی‌دی را گوش دادم متوجه شدم که می توانم با جنس کلمات و تکست ها ارتباط بگیرم، نوشته ها و خواندن ها ضعیف بود اما برای آن دوران بی نظیر بود، در آنجا بود که علاقه ام به رپ آغاز شد.

این خواننده رپ هرمزگان درخصوص حمایت خانواده‌اش گفت: خانواده در آغاز کارم کمرنگ ترین حالت را داشتند، پدری که مخالف کار من بود و مادری که تنها نگرانی‌اش لطمه خوردن به تحصیلاتم بود، اما برادر کوچکترم تنها کسی بود که از همان ابتدا به من دلگرمی میداد و تشویقم میکرد و البته دوستان خوبی که در این زمینه کمک می کردند.

وی در ادامه بیان کرد: فکر میکنم که مخالفت های خانواده در کیفیت کارم تاثیر مثبتی داشت و سبب شده بود هرکاری را نخوانم و هر شعری را ننویسم، همیشه در زندگی، خودم و رفتارم را مسئول در قبال خانواده و آبرو و شأن و منزلتشان میدانم و دوست نداشتم و ندارم کاری را انجام دهم که موجب سرافکندگی آنها شوم.

به گفته کما رپ سبک جدیدی بود و کمتر کسی با انها خو گرفته بود و فقط طیف جوان و نوجوان آن را می‌پسندیدند و اکثر مردم آن را بچه بازی می‌انگاشتند.

وی در رابطه با تیپ خود گفت: در آن زمان علاقه ای به تیپ های لش و لباس های گشادی که اکثر رپرها می‌پوشیدند نداشتم و آهنگ برایم بیشتر از ظاهرسازی اهمیت داشت. همه این ها سبب شده بود که من بی حاشیه فقط به فکر نوشتن و خواندن باشم.

این خواننده رپ با اشاره به اینکه اولین آثارش کارهای غیررسمی بود که با سیستم خانگی ضبط می کرد گفت: در اواخر سال ۸۶ از طریق یکی از دوستان، با مهراب بهرامی و استودیو مهراب آشنا شدم.

وی عنوان کرد: آلبومی که شامل ۶-۷ ترک بود را جمع و شروع به ضبط کردیم که تا نهایی شدن، یکسال به طول انجامید اما قبل از تمام شدن آلبوم به پیشنهاد مهراب بهرامی و محمد عوض پور یک رپ پاپ برای تیم فوتبال شهرداری خواندیم که پخش شد و بازخورد مثبتی داشت.

کما با بیان اینکه کارها و آثار اولیه اصولا کمی ضعیف هستند ابراز کرد: ما برای کار خود الگوی مشخصی نداشتیم و خودمان شروع به فلو(رایم و ریتم) ساختن کردیم.

وی اضافه کرد: پس از ضبط آلبوم، تقریبا وقفه ای یک سال و نیمه ایجاد شد که از فضای موسیقی دور شدم و اما باز تاکید می‌کنم که من ادعایی در موسیقی ندارم و هر آنچه دارم به لطف تکست و نوشته ها و معنی نوشته هایم است. به نظر بنده باید خواننده حداقل هایی را درباره موسیقی بداند که من هیچوقت فرصت یادگیری نداشتم.

این خواننده رپ هرمزگان از علایقش به آهنگ های خود گفت: از کارهای خودم به جز دو یا سه آهنگ که هنوز نمیدانم چرا آن ها را خوانده ام، از باقی کارهایم رضایت و آنها را دوست دارم.

وی اظهار کرد: کارهایم بخش هایی از وجودم هستند، این امکان وجود ندارد که بگویم کدام یک را بیشتر از بقیه دوست دارم و کارهایی که بین مردم گل انداخت و پرنگ شد، حس و حال دیگری دارد اما بارها پیش آمده کاری که از نظر من عالیست مردم نپسندیدند و بلعکس.

کما با بیان اینکه در این زمینه کاری درآمدی حاصل نمی‌شود و عاقلانه نیست که برای آن زمان و هزینه گزافی پرداخت شود گفت: من به آن صرفا به چشم سرگرمی و تفریح و راهی برای بیان عقاید و ایده هایم و حرفایی که دوست دارم بزنم و انجام دهم نگاه میکنم، قطعا اگر مردم به کتاب علاقه بیشتری نسبت به موسیقی نشان می‌دادند دوست داشتم نویسنده شوم.

وی با اشاره به اینکه موسیقی برای مردم جنوب از سنین خردسالی همراه بوده و اکثرا دستی بر آتش دارند تصریح کرد: همیشه سعی کردم سبک خاص خودم را داشته باشم و اگر هم موفقیتی حاصل شده خدا را شکر میکنم.

این خواننده رپ هرمزگان بیان کرد: از بچگی شنیدن موسیقی برایم لذت بخش بوده اما هیچوقت هدفم این نبوده که خواننده شوم و چیزی که درحال حاضر شما با آن مواجه هستید حاصل استعداد من در نوشتن و استفاده از کلمات و بیان یک موضوع به شکل منسجم و ریتمیک است که دوستان گاهاً لطف می‌کنند و از صدای من تعریف می‌کنند اما واقعیت این است که من اصلا خواننده نیستم، اصولا رپر ها خواننده نیستند. رپر ها به نوعی نان نوشته ها و طرز فکر و خط فکری خودشان را میخورند.

وی اضافه کرد: متن ها و لحن و آهنگ یک رپر از ذهن خودش است و همچنین خواندنش را نیز خودش انجام می‌دهد و به نوعی خودکفاترین حالت ممکن را دارد. وقتی شما این شیوه را داشته باشید به نوعی امضای شماست و به راحتی قابل تشخیص هستید اصلا کاری به خوب یا بد بودن، ضعیف یا قوی بودن رپر نداریم مهم این است شما خودتان باشید.

محمود کما عنوان کرد: من از زمان شروع کارم، خواستم که امضای خودم را داشته باشم و وقتی گویش بندرعباسی را انتخاب کردم به دلیل تنوع و آزادی بیشتر در استفاده از کلمات ناب و خاص این گویش بود و توانستم هم استانی های خود را با این سبک و به نوعی وجود همچین سبکی در مارکت موسیقی بندرعباس را آشنا کنم.

وی در پایان درخصوص حمایت آرگان ها از رپرها خاطرنشان کرد: به دلیل زیر زمینی بودن رپرها و غیر مجاز بودنشان، هیچ نوع حمایتی از هیچ آرگانی دریافت نمی کنند و به نوعی می توان گفت که متاسفانه آزاد و مجاز به خواندن نیستند.

✍🏻آیناز جهانگیری

انتهای پیام/