ضرورت تقویت فرهنگ کرامت

هرمزگان من- سمانه کمالی باغستانی؛ دهه پیش رو مزین شده به دهه کرامت. دهه کرامت با ولادت حضرت معصومه (س) در آغاز ماه ذی‌القعده برابر با ۱۱خرداد ۱۴۰۱ آغاز و در روز میلاد برادربزرگوارشان امام رضا (ع) در یازدهم همین ماه،۲۱خرداد به پایان می‌رسد.

این نامگذاری علاوه بر اینکه نوعی تکریم است، می‌تواند انگیزه‌ای برای شناخت بیشتر آن بزرگان علم و معرفت باشد و در واقع کرامت به معنای بزرگواری است و دهه کرامت فرصتی مناسب است تا مردم ایران اسلامی از برکات و آثار آنان بهره مند شوند.

از نشانه های ظهور و بروز کرامت، بخشش به دیگران است.
بخشیدنی بی منت و بدون درخواست و بی آنکه شأن فرد شکسته شود.

با مطالعه تاریخ در می‌یابیم که زندگی تمام اهل بیت (ع) سراسر بخشش بوده است.

دهه کرامت تداعی کننده بخشش و کرامت ائمه اطهاراست.

بدون تردید تمام مفاهیم سازنده‌ای که ما در فرهنگ اسلامی داریم در این دهه تداعی می‌شوند، چرا که حرم حضرت معصومه و امام رضا (علیهماالسلام) کانون دعا و قرآن و نیایش و … است.

دهه کرامت یادآور تمام خوبی‌هاست. تداعی کننده فرهنگ عشق و ایثار، مهر و وفاداری و ویژگی های والای انسانی است.

کرامت در لغت به مـعنی سـخاوت، شـرافت و عزّت است. متاسفانه زندگى ائمه (ع) به‌درستی شناخته ‏نشده ودر جامعه اسلامی نیز نهادینه نشده است.

على‏رغم انتشار هزاران کتاب درباره زندگى ائمه (ع) به ویژه زندگی این دو معصوم،متاسفانه آنگونه که شایسته جامعه اسلامی است فرهنگ کرامت و بخشندگی در بین آحاد جامعه گسترش پیدا نکرده است.

دهه کرامت می تواند فرصتی برای تبیین شیوه زندگی پر از سخاوت این دو بزرگوار باشد.

شایسته است در جشن های دهه کرامت که به “زیر سایه خورشید” نام گرفته،فرهنگ بزرگ رضوی بیش از گذشته به نسل جوان و نوجوان ایران اسلامی و حتی جوانان دیگر کشورهای اسلامی ترویج شود.

باید کیفیت این گونه جشن‎ها را ارتقا داد تا همگان بیشتر با زندگی این دو اسوه کرامت و بخشندگی آشنا شوند.

انتهای پیام/