استاد فرهنگ و هنر بدرود…

خبر کوتاه اما تاسف آور بود. “منصور نعیمی” جهان را بدرود گفت.کمتر کسی را سراغ داریم که با این چهره فرهنگی هنری استان آشنا نباشد.

“رهبرامامدادی” فعال عرصه فرهنگ و هنر هرمزگان که ازسال ۶۲با این استاد آشنا شده و نزدیک با این هنرمند رفاقت داشته، خصوصیات اخلاقی استاد منصور نعیمی را منحصربفرد می داند و می گوید: او بسیار مهربان و خنده رو بود اما وقتی وارد عرصه کار می شد با جدیت تمام ادامه می داد.

نعیمی هم کودک بود هم جوان هم بزرگسال و هم پدری برای هر طیف هنری. با همه گروه های سنی دوست بود و یار و همراه.
او اضافه می کند: نعیمی بخشندگی فراوانی داشت، در بعضی کارهای خیر هم می شود از او نام برد.

امامدادی اضافه می کند: اگر در موضوعی که در حیطه کاری استاد بود اشتباه عمل می کردید محال بود روز اول گوشزد کند. آنقدر روی کار های شما تمرکز می کرد تا خودت متوجه اشتباهت می شدی بعد بهت توضیح می داد، این بزرگی یک انسان را می رساند.

مردی سخت کوش
این فعال عرصه فرهنگ و هنر هرمزگان می گوید: در پروژه های فیلمسازی و عکاسی معمولا با عجولانه کار کردن بسیار متنفر بود، یکی از رازهای موفقیت استاد در کارهای سمعی و بصری و نوشتاری ایشان تحقیق و پژوهش بود.

اگر سر صحنه همراه استاد نعیمی بوده باشید این حس عشق و علاقه به شما القا و ایجاد انگیزه می شد تا تو نیز همین هنر را یاد بگیری و ادامه دهید.
استاد بهترین های تدوین گر خطی در زمان خودش بود. بهترین مدرس تدوین خطی؛ اولین فیلم تجربی عرق جبین به کارگردانی خانم نعمتی و فیلمبرداری من اگر تدوین استاد نعیمی نبود هرگز نمی درخشید. استاد نعیمی، بهترین و لذت بخش ترین زمان مطالعه و نوشتن را صبح زود می دانست.

گپ نوشت

او در ادامه می گوید: استاد اینقدر به فرهنگ و هنر اهمیت می داد که شاید این شدت مساوی با اهمیت خانواده اش بود چرا که هم عاشق این دو مقوله بود هم تخصص کافی داشت، جالب بود استاد همیشه دنبال تشکیل یک صنف و یک تشکل فرهنگ و هنری بود تا ایده و فعالیت فرهنگی هنری با اهالی کار بلد فرهنگ و هنر در یک مکانی شروع به فعالیت کنند.

ایشان زیاد پیگیر گپ نوشت در هرمزگان بود که هر هفته با اهالی فن همانند استاد عباس رفیعی، یوسف ملایی، محمد مذنبی اینقدر تلاش ‌می کرد، زبان بندری در نوشته ها، داستانها به طور صحیح خوانده شود.
استاد نعیمی همیشه می خواست فرهنگ و هنر هرمزگان به صورت مکتوب یا بصورت فیلم یا نوشتاری انجام شود. از اینکه در حوزه فرهنگ و هنر دست تنها و وحدت و همدلی نیست گله مند بود. استاد علاقه داشت داشته های خود در زمینه فرهنگ و هنر را به نسل جوان منقل کند تا استفاده لازم را ببرند.

توجه ویژه به آداب و رسوم هرمزگان
دغدغه استاد، هرمزگان، بندرعباس و نسل های آینده بود. یکی دیگر از دغدغه ایشان توجه ویژه به آداب و رسوم هرمزگان بود، همیشه دوست داشت همه از هرمزگان بنویسند، شعر بگویند فیلم بسازند اما بدرستی و واقعیت ها، خیلی استرس داشت مبادا متن یک کلمه اشتباهی نوشته شود تا به لحاظ خواندن مرتکب اشتباه شود.
این استاد نسبت به فرهنگ و آثار باستانی و معماری شهرها حساس بود. دوست داشت همه آثار دست نخورده باقی بمانند و یا مرمت شوند.
به دنبال چاپ کتاب بود که متاسفانه تا آخرین روزهای پایانی عمرش حدود چهل روز گذشته پیگیر بود اما موفق نشد، نه سازمانی نه شخصی متقبل چاپ کتابش نشد.
استاد از مسئولین بابت همکاری نکردن چاپ کتابش بسیارگله مند بود، بیشتر دغدغه های ایشان فرهنگ، آداب و رسوم و زبان بود تا ثبت کند. گرچه در حوزه فیلم و عکس هم دغدغه داشت اما بدلیل وضعیت جسمی، ایشان بیشتر راغب بود بگوید و بنویسد.

شیفته فرهنگ هرمزگان
استاد گرچه حضور فیزیکی ندارد اما آنقدر تلاش ها کرد که نبودشان با کتابهایشان، عکسهای گویا و پر محتوای ایشان این نبود احساس نشود.
نبود استاد بیشتر در نسل های آینده احساس ‌می شود تا نسل امروز، متاسفانه مسئولین کمتر استاد را شناختند.
استاد نعیمی همانند کوه بلند و استوار که در دل این کوه معادن گرانی وجود داشت، معادنی با ارزش که متاسفانه این معادن نایاب هیچ موقع کشف نشد که نشد.

اگر کشفیات درونی این کوه صبور همانند تسلیت های ادارات و نهادها بود کلی هرمزگان کتاب داشت کلی عکس و فیلم و شعر و …ای کاش همانند تسلیت ها مورد حمایت قرارمی گرفت، نعیمی آنقدر عاشق و شیفته فرهنگ هرمزگان بود که کافی بود یکی از دست نوشته هایش چاپ شود تا اینکه به مادیات توجه داشته باشد.

نعیمی آنقدر درگیر فرهنگ هرمزگان بود که یادش رفت هنوز خانه ندارد و مستاجر است، مسئولین باید در حیات هنرمندان و پیشکسوتان به مسائل معیشتی آنها توجه داشته باشند؛ سزاوار نیست پیشکسوت از دنیا برود خانه نداشته باشد، در خصوص بیماری ایشان نیز کوتاهی شد.

الگوی صداقت
استاد نعیمی الگو صداقت و راستی برای جوانان بود. تلاش بدون چشم داشت، صبوری، سخت کوشی، خلاقیت، نوآوری، توجه ویژه به فرهنگ هرمزگان داشت.
او اخلاق مدار بود. نعیمی پر از درد بود دردهای سرطانی وقتی در کنارش بودی آنقدر خوب سخن می گفت و می خندید فکر نمی کردید استاد بیمار است.
نعیمی یک هرمزگان بود. نعیمی روی نقشه ایران در هر رشته هنری صاحب علم بود از اتاق تاریکخانه تا معماری و ….
درپایان پیشنهاد می کنم مکانی در سطح شهر بندرعباس یا در گوشه یکی از کتابخانه ها یا موزه ها، تمام کتب های ایشان و آثارهای مکتوب، فیلم و عکس های ارزشمند استاد به عنوان یک موزه نگهداری شود تا همه و حتی نسل های آینده با استاد نعیمی و آثار ماندگارش بیشتر آشنا شوند.

✍🏻 سمانه کمالی باغستانی

انتهای پیام/