حفظ «حجاب» و «عفاف» نیازمند جهادتبیین

پوشش یا حجاب عنوانی است که نه در دین اسلام بلکه در همه ادوار تاریخی و دینی به آن اشاره شده و نظریه پردازان غربی و اروپایی هم به این موضوع پرداخته‌اند.

به گزارش هرمزگان من، سمانه کمالی باغستانی مدیر کانون بانوان بسیج رسانه استان هرمزگان؛ باپیروزی انقلاب اسلامی و استقرارحکومتی مبتنی برمردم سالاری دینی درکشورمان،رعایت احکام شرعی ومسائل دینی نیز بیش از رژیم گذشته مورد توجه ارکان نظام قرارگرفت. حجاب در لغت‌نامه دهخدا؛ در پرده کردن، حجب، روگیری، عفاف، حیا، شرم، معنا شده است. «حجاب» که ما آن را به معنای پوشش اسلامی بانوان می دانیم از ضروریات دین اسلام است. بسیاری کلمه «حجاب» را به معنی پرده و حائل به کار برده اند. البته این کلمه از نظر عوام بیشتر به عنوان «پوشش» به کار برده و مفهوم دارد.

 خداوند حجاب را برای زنان واجب نمود تا از چشم نامحرم در امان بمانند. پوشش یا حجاب عنوانی است که نه در دین اسلام بلکه در همه ادوار تاریخی و دینی به آن اشاره شده و نظریه پردازان غربی و اروپایی هم به این موضوع پرداخته‌اند. خداوند عفاف و حیا را براى زن جزو خصلت وجودى او قرار داده است. هدف اصلی حفظ حجاب و عفاف از دیدگاه اسلام، افزایش کرامت و حرمت انسانی زنان در جامعه است. در حقیقت حجاب باعث آرامش روانی،استحکام پیوند خانواده و تقویت شخصیت زنان شده و جایگاه آنان را در جامعه ارتقا می بخشد.

حجاب آنقدر نزد خداوند متعال دارای ارزش و اعتباراست که در قرآن مجید بیش از ده آیه در مورد حجاب و حرمت نگاه به نامحرم وجود دارد.دریکی ازاین آیات، آیه ۵۹ سوره احزاب،خداوند درخصوص حجاب پیامبرعظیم الشان حضرت محمد(ص) را مورد خطاب قرار می دهد: «ای پیامبر به زنان و دختران خود و زنان مومن بگو که خود را با جامه بلند بپوشانند، این کار به جهت آنکه به عفت شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است». در سوره نور آیه ۳۱ نیز در مورد حجاب و حرمت نگاه به نامحرمان به تفصیل سخن به میان آمده است.

 رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز می‌فرمایند: «عفت زن، مایه احترام و شخصیت اوست». درجامعه اسلامی ما همواره ‎ دو واژه‌ی «حجاب» و «عفت یا عفاف» یک معنی مشترک دارند و در کنار هم به کار برده می شوند که در اصل معنای «منع و امتناع» مشترک هستند. اما تفاوت ماهوی هم دارند. تفاوتی که بین منع و بازداری حجاب و عفت است، تفاوت بین ظاهر و باطن است. یعنی منع و بازداری در حجاب مربوط به ظاهر است، ولی منع و بازداری درعفت، مربوط به باطن و درون است؛ چون عفت یک حالت درونی است، ولی با توجه به این که تأثیر ظاهر بر باطن و تأثیر باطن بر ظاهر، یکی از ویژگی‌های عمومی انسان است؛ بنابراین، بین حجاب و پوشش ظاهری و عفت و بازداری باطنی انسان، تأثیر و تأثّر متقابل است.

بدین ترتیب که هرچه حجاب و پوشش ظاهری بیش‌تر و بهتر باشد، این نوع حجاب در تقویت و پرورش روحیه‌ی باطنی و درونی عفت، تأثیر بیش‌تری دارد؛ و بالعکس هر چه عفت درونی و باطنی بیش‌تر باشد باعث حجاب و پوشش ظاهری بیش‌تر و بهتر در مواجهه با نامحرم می‎گردد. پافشاری بر منزلت عفاف در دین اسلام تا جایی است که امیر مؤمنان حضرت علی ابن ابیطالب (ع) در نهج البلاغه، مقام و جایگاه عفیف را با مقام شهید در راه خدا مقایسه می کند. «پاداش مجاهد شهید در راه خدا، بزرگتر از پاداش عفیف پاکدامنی نیست که قدرت گناه دارد و آلوده نمی شود. همانا عفیف پاکدامن فرشته ای از فرشته هاست»

با توجه به تأکیدات مکرردین مبین اسلام، در راستای حفظ شعائر اسلامی و لزوم رعایت شئونات اخلاقی و دینی در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران  رعایت عفت و حیا و حدود شرعی حجاب لازم و ضروری است.

مساله حجاب و عفاف به عنوان فرضیه دینی از اهمیت بسیاری برخوردار است اما تا به امروز، فرهنگ سازی درستی در این خصوص صورت نگرفته تا جایی که فرهنگ نفوذی غربی از طریق مد و ماهواره و اینترنت، تاثیر گذاری بیشتری بر جوانان داشته است. باید ترویج فرهنگ حجاب و عفاف از خانواده ها آغاز و به جامعه تسری پیداکند.

کمرنگ شدن حجاب و عفاف درکشور نتیجه عدم تبیین معیارها و دلایل حفظ حجاب و عفاف در جامعه است. در خصوص ترویج فرهنگ حجاب و عفاف تمام دستگاه های فرهنگی و آموزشی کشورمسئول هستند. برای خارج شدن جامعه ازشرایط کنونی،باید به سوی جهاد تبیین حرکت کرد. نقش حجاب و عفاف در جامعه را باید با جهاد تبیین نشان داد، تا نقشه دشمنان برای کمرنگ شدن حجاب در جامعه تاثیری نداشته باشد.

انتهای پیام/